Not so amazing Melaka

Hier weer een verslag uit Maleisie voordat we morgenochtend de bus pakken naar Singapore. Na de Cameron Highlands was het tijd voor Melaka en ik weet niet zo goed wat ik daar nou van moet zeggen...

De busreis naar Melaka was echt weer een hele vermoeiende reis. Een vrouw achter het loket bij het busstation in de Cameron Highlands vertelde dat het 2 uurtjes rijden was naar Ipoh en dan nog 3,5 uur naar Melaka. Volgens mij is rekenen ook niet het sterkste punt van die mevrouw, want we hebben er gewoon in totaal 9 uur over gedaan om in Melaka te komen! Het begon al met de busreis naar Ipoh. De buschauffeur stopte 100 keer om locals gewoon in en uit te laten stappen en om ze steeds in de middle of nowhere af te zetten ergens. Zo irritant, want we hadden natuurlijk alle tijd van de wereld en hoefde natuurlijk helemaal geen volgende bus te halen naar Melaka... Daarnaast was de bus ook echt 100 jaar oud geloof ik. Soms reed die met 10km een helling op en kon die gewoon niet harder. Plus, de bus stonk ook en dat was echt de geur van een kapotte bus, want diezelfde geur kwam me bekend voor, omdat ik die al eens eerder heb geroken toen ik zelf een keer met een kapotte auto op het spoor stil heb gestaan... 3 uur later kwamen we aan in Ipoh waar de parkeerkunsten van de buschauffeur ook al niet al te best waren. Nu weet ik dat ik de laatste persoon op de wereld ben die iets van iemands parkeerkunsten mag zeggen, aangezien ik misschien zelf wel de prijs voor de slechte parkeerster verdien haha. Toch sloeg dit nergens op... Wij vroegen aan de buschauffeur of we onze backpacks uit de laadruimte mochten pakken en meneer had hem zo geparkeerd dat de klep precies net niet open ging en het nog jaren duurde voordat we onze backpacks hadden. Uiteraard hadden we nog steeds helemaal geen haast om onze volgende bus te halen... Uiteindelijk hebben we toch onze bus gehaald naar Melaka. Dezelfde vrouw van het loket in Cameron Highlands met haar goede rekenskills vertelde dat de bus om 11.00 uur vertrok, maar uiteindelijk reden we een half uur later weg en deden we er dus 6 uur over in plaats van haar leuke 3,5 uur. 

Aangekomen in Melaka dachten we allebei al: waar zijn we nu weer beland?! Ons hotel ligt echt ergens in een zijstraat in 1 of ander armoedige straat. Daar bovenop kwam ook nog eens dat we echt een mini tv hadden met maar 3 zenders... We stonden ook echt eerst met open mond 10 minuten naar dat tv'tje te staren. We zijn echt te verwend geraakt in de Cameron Highlands met onze enorme tv aan de muur inclusief filmchannel en wifi op de kamer. Dit in Melaka was echt weer even wennen. De avond dat we aankwamen wilden we wat gaan eten, toen we erachter kwamen dat deze stad echt uitgestorven is. We zagen geen mens op straat en er was gewoon geen restaurant of supermarkt te vinden bij ons in de buurt. We hadden echt een enorme zoektocht achter de rug toen we eindelijk aan onze noodles zaten. En ondanks de velen verschillende soorten noodles die ik nu al heb gegeten, blijven die van mijn boyfriend toch het lekkerst!

De volgende dag gingen we maar de stad verkennen, maar binnen 10 minuten waren we al klaar. Het is echt meer een dorp dan stad en hoeveel ze ook proberen het toeristisch te maken... Het is het gewoon net niet helemaal. Je ziet heel weinig toeristen lopen hier. Af en toe komen er wat ladingen bussen met Chinezen aan die zes miljoen foto's maken en vervolgens een kwartier later weer de bus instappen en vertrekken. Je hebt hier wel leuke huisjes staan met muurschilderingen wat leuk is om even langs te lopen, maar daar vul je ook je dag niet mee. Daarnaast zijn hier de must-see bezienswaardigheden (let op): een Hollandse molen, een rood geverfde kerk en een rood stadhuis. Dan is er nog Jonker Street, wat echt de place-to-be schijnt te zijn. Nou wij liepen dus door een of andere levenloze straat, waarvan denk ik wel 70% van de restaurants en winkels dicht waren. We zijn wel een dag met een boot wezen varen over het riviertje die door Melaka loopt. Dat was wel leuk, want op zich ziet Melaka er best leuk uit, maar wij hadden het in een dag wel gezien. 

De vraag is natuurlijk: wat hebben jullie de rest van jullie tijd gedaan daar (zonder Starbucks)? Nou we hadden het geluk dat we een echte 'bakery' hadden gevonden waar we eindelijk eens lekker konden ontbijten. In de ochtenden had je vaak echt hele erge regenbuien, dus vaak zaten we tijdens lunchtijd nog bij de bakery. Plus we hadden een tentje gevonden waar we gebakken banaan konden halen, dus daar hebben we ons ook wel mee vermaakt. Gebakken banaan is nu mijn nieuwe verslaving. Het is zelfs zo erg dat ik tegenwoordig een restaurant inloop en het eerste wat ik vraag is: hebben jullie gebakken banaan? Als ze dat niet hebben, lopen we naar het volgende restaurant. 

Maargoed, naast niks doen in Melaka, moesten we ook nog dingen regelen voor Singapore en Chiang Mai. Nou na heeeeeel wat moeite hebben we een hotel kunnen vinden in Singapore wat nog een beetje te betalen is en niet in de hoerenbuurt ligt. Er waren nog wel wat goedkopere hotels in de hoerenwijk van Singapore, maar toen we lazen dat je kamer gewoon verhuurd kan worden - als je even weg bent - aan een hoer en haar klantjes, dachten we; dan maar wat meer betalen en in een normale buurt slapen. Zo gezegd, zo gedaan. Daarnaast hebben we ook alvast een hotel in Chiang Mai geboekt, waar we heen vliegen na Singapore en dat was echt een lachertje. We betalen per persoon in totaal maar 35 euro voor 10 nachten voor een hotel met: goede ligging, ontbijt, grote kamer, gratis wifi en... TV MET FILMCHANNEL! Zo blij als kleine kinderen dat we zijn nu haha! 

Voordat we weer uren Disney films liggen te kijken, is het morgen eerst tijd voor Singapore! Starbucks en enorme shoppingmalls, here we come! 

Liefs uit Melaka!