Time flies when you're having fun in Australia

Op dit moment zitten we in Cairns, onze laatste stop aan de oostkust voordat we terugvliegen naar Sydney, voor onze allerlaatste dagen in Australie. :( Deze eerste 2 maanden zijn echt voorbij gevlogen! De laatste keer heb ik geschreven over onze trip naar Fraser Island en ondertussen hebben we natuurlijk al weer heel wat meegemaakt, gezien en gedaan hier aan de oostkust!

Na Fraser Island zijn we doorgegaan naar Airlie Beach, waarvandaan we onze 3-daagse zeiltrip naar de Whitsundays hebben gedaan. Airlie Beach is in ieder geval een stuk leuker als Rainbow Beach. Je hebt er 1 lange straat vol met winkels, cafe's en restaurants. Super gezellig daar! Net als in Brisbane heb je daar ook een Lagoon. We verbleven hier in het hostel Base, wat echt de prijs krijgt voor de meest chago receptiemedewerkers. In Airlie Beach is Base niet echt een hostel. We sliepen hier met z'n 4e in een soort Centerparcs-huisje. We hadden zelfs een eigen bad! Omdat we het op dit moment een beetje krap hebben, hadden we besloten onze laatste tijd in Australie extra zuinig te doen. Daarmee zijn we begonnen door een softijsje bij de Mac te halen voor 50 cent. Op de terugweg liepen we langs een ijszaak met echt Italiaans ijs. We stonden daar met ons 50 cent-ijsje in ons hand voor de etalage te staren naar al het onbetaalbare ijs. 1 bolletje was geloof ik 4 dollar! Die man van de ijszaak kwam naar ons toe en vroeg: Wat doen jullie daar met dat slechte ijs? Wij uitgelegd dat we zijn ijs niet konden betalen en daarom wel zo'n goedkoop ijsje moesten kopen. Toen zei hij: Oke, welke smaak willen jullie? Wij gezegd dat we dat natuurlijk niet konden aannemen (door onze goede opvoeding uiteraard). Maar nadat hij het voor de tweede keer vroeg, konden we natuurlijk geen nee zeggen haha. Dus daar liepen we met gratis(!) echt italiaans ijs! Nu het gratis was, smaakte het extra lekker haha!

De 21e was het zover: op naar de Whitsundays! Om 13:30 uur moesten we verzamelen en 14:00 uur vertrokken we. We gingen met British Defender, een groot zeilschip, richting de Whitsundays. We hadden gekozen voor een relaxboot en tegelijkertijd een boot waar je mee kon helpen met zeilen en dat hebben we geweten ook... Na 10 minuten stonden we al de zeilen op te hijsen en weet ik veel wat nog meer. Het kostte in ieder geval best wat kracht in je armen. We zijn ook echt wezen zeilen met de boot bijna helemaal op zijn kant, super leuk! Eind van de middag kwamen we aan in een baai waar we die nacht gebleven zijn. Toen ik naar mijn bed wilde was mijn hele bed ineens weg. Daar sta je toch een beetje raar van te kijken. Door het zeilen was mijn matras door onze kamer gevlogen en ook mijn kussen en lakens lagen door de hele ruimte verpreid haha. Voordat we gingen slapen, hebben we op het dek nog sterren liggen kijken, zo mooi! En toen moesten we slapen... Ik heb de eerste nacht haast niet geslapen. Toen ik in bed lag (wat een hele klus was om in bed te klimmen) had ik last van 1 of andere paniekaanval. Ik had het ineens super heet, moeite met ademen en raakte echt in paniek omdat het zo donker was in de slaapruimte. Ik wilde daarom eigenlijk het licht aandoen, maar ik wist niet hoe ik mijn bed uit moest klimmen (omdat ik er ook met moeite in was gekomen) dus ik weet niet meer hoe ik het heb gedaan, maar ik heb mezelf uiteindelijk rustig kunnen krijgen. Achteraf bleek dat ik helemaal niet mijn bed uit had hoeven klimmen om het licht aan te doen, want boven mijn hoofd had ik mijn eigen lampje haha.

De volgende morgen zijn we naar Whithaven Beach geweest. We zijn eerst naar het uitkijkpunt gelopen waar je uitzicht hebt op de Whitsundays. Het water was nog niet helemaal gezakt waardoor we de Whitsundays niet zo gezien hebben zoals ze er eigenlijk uit horen te zien, maar het was alsnog super mooi! Ik denk wel 1 van de mooiste plekken waar ik ooit ben geweest in mijn leven! We zijn daar een aantal uurtjes gebleven om te zwemmen. Je moest wel je stingersuite aan voor alle kwallen die je daar hebt, maar die leuke pakjes zorgde natuurlijk wel voor hele sexy foto's haha. Na Whithaven Beach gingen we weer een stuk zeilen naar de plek waarvandaan we gingen duiken en snorkelen. Ik ging voor het eerst in mijn leven snorkelen, nou zenuwachtig dat ik was haha! Het idee dat al die vissen overal om je heen zwemmen, het ademen en al die vieze kwallen maakten me zo bang haha, maar toen ik eenmaal aan het snorkelen was, vond ik echt super! Alleen het koraal was al super mooi en ik heb wel 100 Nemo's gezien! Ik ben gezellig met Hollie (meisje van de Fraser-tour) gaan snorkelen, maar dat werd al snel verpest door de Israelische gast die al vanaf avond 1 achter ons aanliep. Ik had hem nooit moeten vertellen dat ik al eens in Israel ben geweest want vanaf dat moment kwamen we er niet meer vanaf. Tijdens het snorkelen kwam versierpoging nummer 1: water in mijn gezicht gooien... Maar aangezien ik daardoor niet spontaan verliefd op hem werd, kwam tijdens het avondeten versierpoging 2: voetjevrijen... Als ik aan 1 ding een hekel heb, is het wel als mensen aan mijn voeten zitten en dan vooral als het ook nog eens zo'n smerige gast is. Dus ik heb daardoor tijdens het eten met verkrampte benen en voeten onder Inge's stoel gezeten, zo ver mogelijk van hem vandaan haha.

De laatste ochtend op de boot zijn we weer wezen snorkelen, maar de plek was niet zo mooi als die van de dag ervoor. We hebben wel een zeeschilpad vanaf het dek gezien, zo lief! Na het snorkelen gingen we terug zeilen naar Airlie Beach. Omdat we geen zin hadden om die Israelische gast nog langer te zien, zijn Inge en ik de wc's ingedoken en hebben we gewacht totdat hij verdwenen was. Best kinderachtig, maar ik weet zeker dat jullie het ook gedaan zouden hebben! Aangekomen in Airlie hebben we daar een beetje rondgelopen en in het hostel hadden we toch weer zo'n leuke fijne actie... Een paar meisjes vertrokken en doordat ze zoveel tasjes hadden, konden ze precies dat ene tasje niet meer dragen... Ze kwamen naar ons toe en fluisterden: There's is goon in the greenback (soort van goedkope zoete witte wijn). Hoppa, daar zaten we met een tas vol gratis wijn! Het wordt steeds leuker hier haha. Er zaten echt nog 3 zakken wijn in, dus ik denk dat we in totaal zo'n 6 liter wijn hadden.

Die avond hebben we daarom besloten om te gaan zwemmen in de lagoon, inclusief de wijn natuurlijk. Nou, na 1 glaasje waren we geloof ik al half de weg kwijt en hadden we de grootste lol in de lagoon. We spraken ook ineens vloeiend Frans, Spaans en Duits doorelkaar en in onze gezellige bui hadden we het erover hoe leuk het zou zijn om weer samen Spaans te studeren, maar dan in Zuid-Spanje. We zijn nu serieus erover aan het nadenken om ergens in de toekomst 2 of 3 maanden een taalcursus te gaan doen. Er komt wel veel bij kijken, want we willen dan ons eigen appartementje voor die tijd daar en een baantje om wat extra te verdienen natuurlijk. We hebben in ieder geval weer iets om even goed over na te denken, want ja... dat betekent wel dat ik weer 2 tot 3 maanden van huis weg ben (sorry mama), maar aan de andere kant voelt Spanje wel echt als dichtbij. Hier in Australie rijden we 16 uur om van A naar B te komen, dus Spanje voelt voor ons lekker dichtbij huis. We zien het allemaal wel als we weer terug in Nederland zijn. Ik beloof dat als ik ga, ik sowieso met Kerst thuis ben hoor! No way dat ik weer een jaar mijn papa's varkenshaas ga missen haha! Daarnaast zijn er nog steeds zoveel beslissingen die ik moet maken als ik weer thuis ben. De belangrijkste vraag is nog steeds: wat ga ik doen voor werk als ik terug ben? Ik wist het al niet zeker voordat ik naar Australie vertrok, maar had stiekem wel verwacht dat ik hier zou kunnen uitvinden wat ik straks wil doen... Tot nu toe heb ik het licht nog niet gezien haha, dus nog even verder zoeken maar. Ik wil er ook nog helemaal niet over nadenken, dus ik zie het wel allemaal in Nederland. Zoals ze hier in Australie zeggen: no worries. ;)

De 24e zijn we met de bus naar Townsville gegaan en hier hebben we de ferry naar Magnetic Island genomen. In de bus had ik voor het eerst even last van heimwee. Heimwee naar mijn hondjes, kat en zelfs de cavia's haha. We gingen namelijk 1 of andere film kijken waarin een hond doodging en op dat moment kon ik wel janken haha. Maargoed als ik straks weer in de regen de honden moet uitlaten, denk ik: waarom heb ik ooit heimwee gehad naar die beesten? Aangekomen op Magnetic Island hebben we de bus gepakt naar ons hostel. We verbleven daar op Bungalow Bay, een park met allemaal huisjes. Het ziet er leuk uit, maar de binnenkant van de huisjes wil je niet zien. Zo smerig en vol met mieren en andere insecten op de bedden. Op mijn kussen zat natuurlijk weer een spin die ik zelf kon weghalen. Op dat soort moment denk ik nog steeds wel eens: waarom ben ik ook al weer naar Australie gekomen? Maar als je dan weer rondloopt op Magnetic Island is het het allemaal waard. We zijn eerst naar Horseshoe Bay geweest, het dichtsbijzijnde strand bij onze slaapplaats. Is wel heel mooi, maar alles wordt zo normaal voor ons. Palmboompje hier, palmboompje daar, witte stranden, blauwe zee... Dat zien we nu dagelijks haha.

Onze tweede dag op Magnetic Island verliep iets anders dan we gepland hadden, want we wilden koala's vasthouden en snorkelen in Arthur Bay. Beiden dingen hebben we niet gedaan, want voor de koala's moest je een belachelijke entreeprijs betalen en voor het snorkelen had het leuk geweest als Arthur Bay vindbaar had geweest. We zijn daarom eerst naar Picknic Bay geweest, want een super aardige man had ons daar afgezet, nadat die ons zielig bij de bushalte had zien staan wachten. Picknic Bay was echt heel mooi om te zien! We hebben vanaf dat punt de bus gepakt naar de dichtsbijzijnde bushalte bij Arthur Bay voor het begin van onze zoektocht. De buschauffeur zei dat het maar 25 minuutjes lopen was, maar na 40 minuten lopen in the middle of nowhere hebben we het maar opgegeven en zijn we terug gegaan. Op de terugweg merkte ik weer dat ik duidelijk ook een 'Van Rooij' ben, want net als mijn opa val ik al over een steentje van 1 mm. Daar lag ik dus languit met schaafwonden op mijn knieen en handen. Dus nu heb ik naast mijn stoere outback-litteken ook een nieuwe Magnetic Island-wond haha. Toen we de bus terug moesten, hadden we hem net gemist waardoor we anderhalf uur moesten wachten. We zijn daarom (zo avontuurlijk) wezen liften. Ik weet dat oma's en moeders hier niet zo fan van zijn, maar we hadden een goede reden: ik was gewond en moest natuurlijk zo snel mogelijk terug naar het hostel om de wonden schoon te maken... We hadden wel echt 2 rare mannen, maar ik ken alle trucjes hoor: tegelijkertijd instappen, zodat er niet 1 iemand alleen in de auto zit en dat de auto dan vervolgens kan wegrijden etc etc. Dat was dus bijna gebeurt, maar dat kwam alleen omdat die gast vergeten was de handrem erop te zetten. Zie je! Zelfs mannen vergeten de handrem ook wel eens haha! Het was niet echt de dag die we voor ogen hadden, maar uiteindelijk hebben we nog best wat van het eiland gezien!

Vanaf Magnetic Island zijn we naar doorgereisd naar Mission Beach. Het heeft een super mooi strand, maar ondanks dat mooie strand hebben we er maar 10 minuutjes van kunnen genieten. Er waren echt enorme windvlagen waardoor we er na 2 minuten al uitzagen als zandmannetjes. Gelukkig konden we bij ons hostel ook lekker relaxen aan het zwembad. We zijn 3 dagen gebleven op Mission Beach. De laatste dag hadden we besloten - om naast al het relaxen - ook nog wat van Mission Beach te zien en een wandeling door het regenwoud en over het strand te doen. Die wandeluing hoorde 45 minuten te duren, maar bij ons duurder het allemaal wat langer... Ik heb zo gelachen om Inge en haar angst voor spinnen. Overal in het regenwoud hingen grote spinnenwebben, inclusief spinnen natuurlijk. Inge ging daarom heel voorzichtig, stapje voor stapje, het regenwoud door en jullie hadden die af en toe die blik op het gezicht moeten zien. Het was net of ik een aflevering van 'Echte meisjes in de jungle' was beland haha. Af en toe moest ik ook echt de spinnenwebben van mijn gezicht halen en dan hoorde ik Inge: 'Shar, zijn dat spinnenwebben in je gezicht?' Ik wilde haar natuurlijk niet nog banger maken en dan antwoordde ik: 'Nee joh, je kan hier gewoon lopen... Niks aan de hand.' Terwijl ik stiekem ook wel overal de kriebels had hoor haha. Die grote spinnen vind ik opzich niet zo eng en ook de kakkerlakken beginnen te wennen hier, maar ik blijf als de dood voor vlinders! Ik weet het... wat is er nou eng aan vlinders?! Nou alles... Dat vieze gefladder van ze en je weet nooit welke kant ze nou opgaan. Ik geef nog steeds mijn ouders de schuld voor mijn angst voor vlinders... Ik heb nog steeds een trauma van die verschrikkelijke vlindertuin in Emmen waar ze me mee naar toe hebben genomen.

Na Mission Beach was het tijd voor onze laatste busreis met de Greyhound. Uiteraard had die vertraging. Hoe noordelijker je gaat, hoe mooier de busreizen worden langs de regenwouden. Onze laatste stop aan de oostkust was: Cairns. 28 janurai zijn we aangekomen hier in Cairns en wat een hitte daar! We verblijven hier in Woodduck en het is echt 1 van de slechte hostels waar we ooit in hebben gezeten! Wat we de afgelopen dagen al wel allemaal niet hebben meegemaakt voor rottigheid hier in het hostel... Allereerst kregen we onze kamer en dat is een kamer zonder airco. Hier in het bloedhete Cairns is dat echt niet te doen. Ik lig op een kapot bed dat onderteund wordt door stenen omdat het anders uitelkaar valt. Ik ben natuurlijk wezen klagen over mijn lekkere bed, maar er werd gewoon gezegd: je kan er op liggen... Ofterwijl, zeik niet. Sowieso werken er echt alleen maar vervelende mensen hier in het hostel en met het Vlaamse mens achter de receptie hebben we al 100x ruzie gehad. Het begon toen we geld moesten wisselen voor de wasmachine. Dat was al te veel moeite en moesten we zelf maar uitzoeken. Beneden in de ruimte waar je gratis WIFI hebt kan je zitten en als het nodig is ook ecen je telefoon, laptop of Ipod opladen. Toen mijn Ipod leeg was stopte ik hem in het stopcontact, maar dat was ineens een groot probleem. Ze begon ineens: 'Emmmh, kan je dat niet even vragen, dat doe je thuis toch ook niet.' Etc etc... Ik haalde mijn Ipod eruit en toen begon ze dat het wel gewoon mag en dat ik hem erin mag laten, maar ik had het allang gehad met dat mens, dus ik dacht; steek dat stopcontact lekker in je reet! Het grappige was nog dat Inge wel gewoon met haar telefoon in het stopcontact zat aan de overkant haha. Zonder te vragen... Schaam je Inge! :P Dan was er ook nog een derde punt waardoor we haar niet mogen. We hadden elke nacht last van jeuk aan onze benen en armen. Zo erg dat we er steeds wakker van werden en in de ochtend hadden we ook overal bultjes. Een jongen bij ons op de kamer vertelde dat er al mensen 's nachts de kamer uit waren gevlucht door bedbugs. We hadden het helemaal gehad dus wij weer naar de receptie, waar naast ons Vlaamse vriendin, ook een andere vrouw zat. Dus wij naar die andere vrouw en uitgelegd over de bedbugs, jeuk, bultjes enz. Nou die Vlaamse bemoeide zich er gelijk mee en zei: 'welke kamer zitten jullie?' Wij antwoordden: '5', waarop zei zei: 'Nou van kamer 5 heb ik nog nooit klachten gehad, dus dat kunnen geen bedbugs zijn en als ik die plekken bij jullie niet kan zien, kan ik ook niet kijken of het bedbugs zijn he.' Ze keek vervolgens nog geen halve seconden en zei: 'Nee, dit zijn geen bedbugs'. Einde gesprek. Zover dus de vriendelijkheid van de medewerkers in het hostel... Daarnaast in het hele hostel heel oud en smerig. Plus niemand is te vertrouwen daar... We hadden Tim Tams (lekkere Australische chocolade koekjes) in onze tas in de koelkast gelegd en vervolgens hebben ze gewoon het hele pak Tim Tams opgegeten... Als mensen aan mijn chocola komen, wordt ik helemaal kwaad! Als wraak hebben we daarom ons oude knoflookbrood dat al over de datum is daar in de koelkast gelegd, in de hoop dat het lekker gaat rotten en schimmelen.

Naast het verschrikkelijk hostel, vermaken we ons in Cairns wel. Er is opzich niet zoveel te beleven hier, dus we liggen eigenlijk elke dag bij de Lagoon omdat het gewoon te heet is om wat te doen. 's Avonds hebben we elke avond gratis eten in The Woolshed, wat hier echt de place to be is om te stappen. Nou dat hebben we geweten ook toen we tijdens het eten midden in 1 of andere ladies night belandden, inclusief dildo-race, gratis champagne en halfnaakte barmannen. Omdat we ook wel eens een avondje wat anders wilden (dildo-racen gaan ook zo vervelen op een gegeven moment...) zijn we naar de bioscoop geweest. Als arme backpackers hebben we natuurlijk geen geld om een bioscoopkaartje van 18 dollar te kopen, dus we zijn eerst gaan kijken welke film we wilden zien en vervolgens zijn we de zaal ingeglipt toen die vrouw die normaal de kaartjes hoort te controleren ineens weg was. Klinkt heel stoer, maar we zaten echt niet op ons gemak haha. We hadden wel - zo slim als we zijn - al een toneelstukje bedacht die we zouden opvoeren als ze ons betrapt zouden hebben. Gelukkig hoefde ik mijn acteertalent niet te gebruiken en hadden we gewoon een leuke avond inclusief gratis film! Het was nog een leuke film ook.

Naast al het hangen bij de lagoon, ruzie maken met de Vlaamse bitch, bioschopen inglippen en de avonden doorbrengen in Woolshed, hebben we ook nog een dag een tour gedaan naar Green Island. Het was echt een hele leuke tour! We zijn gaan snorkelen bij het Great Barrier Reef tussen enorme vissen, super mooi koraal en zelfs haaien! Aangezien ik normaal al bang ben voor een goudvis, was dit voor mij weer een hele belevenis. Ondanks dat ik het super eng vond, ben ik ook zo blij dat ik het gedaan heb. In het begin schrok ik zo van die grote vissen met hun enge grote vissenogen, maar aan de andere kant was het zo bijzonder! Het enige moment dat ik die vent van het schip wel kon vermoorden, was het moment dat hij vissenvoer gooiden naar ons, waardoor ik wel 20 van die grote beesten om me heen had! Op dat moment dacht ook iedereen dat het alleen maar grote vissen waren, maar het waren dus mooi haaien die erbij zaten haha. Gelukkig wist ik dat niet op dat moment zelf anders had ik waarschijnlijk (nou niet waarschijnlijk, maar zeker weten) gaan huilen als een klein kind. Ik heb in ieder geval genorkeld bij het Great Barrier Reef met haaien waar ik best trots op ben! We hebben ook weer zeeschilpadden gezien, echt heel schattig! Na het snorkelen zijn we naar Green Island geweest, waar je in 25 minuten doorheen loopt. Er staat ook een resort op het eiland wat vol zit met Chinezen. Het leuk wel klein-China ofzo. Het eiland was ook super mooi om te zien. Ben heel blij dat we deze tour gedaan hebben, want we hebben best een mooi stukje van het Great Barrier Reef gezien!

Nu dus onze laatste dag in Cairns, want morgen vliegen we terug naar Sydney! Ik heb er echt heel veel zin in om nog 3 nachten in Sydney door te brengen, maar aan de andere kant wil ik ook niet denken aan het moment dat ik Sydney weer moet verlaten! Het is zo'n raar idee dat we nog maar een paar dagen in Australie hebben! Daarom ga ik echt nog even genieten van mijn laatste dagen hier! :D

Liefs uit Cairns!